Arduvazdaki eklemler, orijinal tortul tabakalar boyunca bölünmekten ziyade, mikroskobik mika pullarının gelişmesinden kaynaklanmaktadır.
Kayrak, çamurtaşı, şeyl veya felsik magmatik kayanın gömülmesi ve düşük sıcaklık ve basınca maruz kalmasıyla oluşur.
Arduvaz son derece ince tanelidir ve insan gözüyle tespit edilemez. Cilalı arduvaz mat bir yüzeye sahiptir ancak dokunulduğunda pürüzsüzdür ve daha önce karatahta yapımında kullanılmıştır. Az miktardaki ipek mika, kayağa ipeksi bir ipek cam görünümü verir.
Arduvaz, orijinal tortul ortamdaki mineral özellikleri ve oksidasyon koşullarındaki farklılıklar nedeniyle çeşitli renklerde görünür. Örneğin, siyah arduvaz oksijen eksikliği olan bir ortamda geliştirildi, ancak kırmızı arduvaz oksijen açısından zengin bir ortamda üretildi.
Kayrak taşı düşük sıcaklık ve basınç altında oluşur, dolayısıyla bitki fosilleri ve gerçekten yaratıcı bazı özellikler korunabilir.
Kayrak taşı devasa bloklar halinde çıkarılıyor ve plaka benzeri, esnek ve parçalayıcı nitelikleri nedeniyle elektrik kontrol panelleri, tezgahlar, karatahtalar ve zeminlerde kullanılıyor. Çatı yapımında daha küçük arduvazlar kullanılır.
İster yüksek bir dağ, ister derin bir vadi, hareketli bir metropol veya huzurlu bir kırsal alan olsun, arduvazın muhteşem duruşu ve sağlam kalitesi, insanların yaşamları ve çalışmaları için sürekli destek sağlar. Bu, temel ama inatçı bir varoluş olan, milyarlarca yıllık hikayeleri ve anıları koruyan bir taş olan kayrak taşıdır.